Ιάσων Πιπίνης Βενεζουέλα. Από τον Τσάβες στον Μαδούρο Εκδόσεις Κέδρος

Είναι θεμιτό μέσα από ένα βιβλίο ο συγγραφέας να προβάλλει τις προσωπικές του απόψεις για το θέμα το οποίο πραγματεύεται. Εκείνο που δεν είναι θεμιτό είναι να τις καλύπτει με τον μανδύα της δημοσιογραφικής έρευνας. Γιατί αυτό που μας παρουσιάζει ο συγγραφέας στο συγκεκριμένο βιβλίο δεν είναι δημοσιογραφική έρευνα. Αντίθετα πρόκειται για ένα βιβλίο στο οποίο προβάλλει αποκλειστικά και μόνο τις θέσεις της μιας πλευράς, μόνο τις θέσεις της αντιπολίτευσης. Αν εξαιρέσουμε μια συνέντευξη του αποθανόντος προέδρου Ούγκο Τσάβες, η οποία προφανώς είχε ληφθεί αρκετά χρόνια πριν, μέσα στο βιβλίο αυτό υπάρχουν οι θέσεις στελεχών της αντιπολίτευσης, τα οποία χτυπούν ανελέητα τη κυβέρνηση Μαδούρο. Δεν υπάρχει ούτε μια προσέγγιση στελέχους της αντίθετης πλευράς για να μπορέσει να εκφράσει τη γνώμη του ή την αντίθεσή του σε όσα λέγονται. Δεν δίνει ο συγγραφέας, ελπίζω όχι εσκεμμένα, τη δυνατότητα σε κάποιο κυβερνητικό στέλεχος να εκφράσει τη γνώμη του ή τη διαφωνία του σε όσα λέγονται, ενώ δίνει τον λόγο σε όλους τους ηγέτες της αντιπολίτευσης να εκφράσουν την άποψή τους και να επιτεθούν στη κυβέρνηση της χώρας. Προσωπικά το βιβλίο δεν με έπεισε ούτε για την αντικειμενικότητά του ούτε και για τη δεοντολογία του.  Δεν μπορώ να πω ότι είναι ιδιαίτερα διαφωτιστικό, πρόκειται για ένα βιβλίο προπαγάνδας το οποίο σκοπό έχει να χτυπήσει τη κυβέρνηση Μαδούρο και τους υποστηρικτές της εντός και εκτός Βενεζουέλας και όχι να αναζητήσει τη δημοσιογραφική δεοντολογία.