Έχει περάσει σχεδόν μισός αιώνας από τότε που δυο παιδιά, ο Κλίτους και ο αφηγητής, ήταν στενοί φίλοι. Όμως, ένας φόνος στάθηκε μοιραίος για τη φιλία τους, καθώς τους απομάκρυνε. Δεν πρόκειται για αστυνομικό μυθιστόρημα, έτσι και αλλιώς από την αρχή γνωρίζουμε και τον θύτη και τον θύμα. Ο φόνος στη περίπτωση αυτή λειτουργεί με σκοπό να μας δώσει την έννοια της απώλειας και να εμβαθύνει στη ψυχοσύνθεση των δυο κεντρικών ηρώων, αλλά και του περίγυρού τους και να μας δώσει κάποια βαθύτερα νοήματα, όπως της φιλίας, της ενοχής, της λύτρωσης. Ο συγγραφέας, γνώστης της απώλειας καθώς είχε χάσει στα δέκα του τη μητέρα του, κατορθώνει να μιλήσει για την απώλεια όπως αυτή αποτυπώνεται στη παιδική ψυχή. Ταυτόχρονα, κατορθώνει να μας δώσει μια εξαιρετική αφήγηση.
Αναρτήθηκε από: akamas | 28 Ιουλίου, 2020
William Maxwell Αντίο τώρα, τα λέμε αύριο Εκδόσεις Gutenberg
Αναρτήθηκε στις ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Σχολιάστε