
Είναι εξαιρετικά δύσκολο να σκιαγραφήσει κανείς το έργο του Φώκνερ, καθώς σημασία στο έργο του έχει ο λόγος για τον οποίο γίνεται κάτι και όχι ο τρόπος με τον οποίο θα ειπωθεί. Στο σημαντικό αυτό έργο μας παρουσιάζεται το σάπιο καθεστώς του αμερικανικού νότου, στηριγμένο στη δουλεία και στον τρόπο με τον οποίο οι λευκοί, άνθρωποι χωρίς ιδιαίτερα ηθικά ερείσματα, εκμεταλλευόντουσαν τη δουλειά των σκλάβων για να μπορέσουν να ανέλθουν κοινωνικά. Έχουμε την ευκαιρία να δούμε την άνοδο και την πτώση μιας οικογένειας την περίοδο του αμερικανικού εμφυλίου, αποτελούμενης από αιμοσταγείς άνδρες και γυναίκες κρυμμένες πίσω τους και όλοι κρυμμένοι σε μια προτεσταντική ηθική. Ιδρυτής αυτής της οικογένειας είναι ο Τόμας Σάτπεν, ένας κοινός και σκοτεινός τυχοδιώκτης που στόχο έχει τον πλουτισμό με κάθε μέσον. Η αφήγηση δεν είναι γραμμική, έχουμε μακροπερίοδο δαιδαλώδη λόγο με ελάχιστα σημεία στίξης, εναλλαγή αφηγηματικών φωνών και επομένως διαφορετική οπτική της αφήγησης.Έχουμε μπροστά μας ένα κουβάρι γεγονότων, αναμνήσεων και αισθήσεων το οποίο φωτίζει τα γεγονότα που θέλει να τονίσει ο συγγραφέας και τη στιγμή που θα αποφασίσει να το κάνει. Πρόκειται για ένα αριστούργημα που χάρισε επάξια το Νόμπελ στον δημιουργό του.
Σχολιάστε