Χρύσα Μαλτέζου Ύλη ιστορίας του βενετοκρατούμενου ελληνισμού 13ος- 18ος αιώνας Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης

Το 1204 αποτελεί ένα έτος ορόσημο για τις σχέσεις Ανατολής- Δύσης, καθώς τότε κατελήφθη η Κωνσταντινούπολη από τους σταυροφόρους. Η κατάληψη αυτή αποτέλεσε ορόσημο για το μέλλον του βυζαντινού ελληνισμού, καθώς για αρκετά χρόνια διάφορες περιοχές αποτελούσαν φέουδα των Φράγκων και των Βενετών. Στη μελέτη της η Χρύσα Μαλτέζου μελετά τις επιπτώσεις που είχε για τις τοπικές κοινωνίες η κατάληψη αυτή, τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπίδρασαν οι κατακτημένοι με τους κατακτητές και την ανθεκτικότητα που έδειξαν οι Έλληνες κάτω από την ξένη κατοχή. Η συγκεκριμένη περίοδος αποτελεί ένα σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία της Ελλάδος, καθώς μέσα από τη λατινοκρατία, όπως γενικά ονομάζεται αυτή η περίοδος, δημιούργησε ανάμεσα σε άλλα την εχθρότητα προς τους Λατίνους, κυρίως σε θρησκευτικό επίπεδο. Το συγκεκριμένο πόνημα φιλοδοξεί να αποτελέσει εφαλτήριο περαιτέρω μελέτης για την συγκεκριμένη περίοδο, αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο στο τέλος κάθε κεφαλαίου τοποθετείται επιλεκτική βιβλιογραφία.